Huub's Twaalfde in 'Modder of the Bride'

Huub Grolpapper pakt in deze aflevering de wereld van roddelpers, kunst en show aan. Het hele RTL-imperium en het gemakzuchtige scoop-denken van de pers moeten eraan geloven: de schrijfsters hebben echter niet gekozen voor bijtende satire, maar veeleer voor een luchtige comedy of manners waarin de condition humaine er zachtjes maar onophoudelijk met een vlijmscherp meebuigend rietje op de kwetsbare blote billen van langs krijgt. De Tsjechov-verwijzingen wisselen elkaar in razend tempo af en toch blijft alles lekker behapbaar in:

MODDER OF THE BRIDE 

(Op een verlaten duin liggen twee jonge dames in bikini in het helmgras. Ze liggen somber voor zich uit te staren, terwijl een meeuwengekrijs langzaam opklinkt en weer afsterft. In rode bikini ligt Tiora Dunderding en in roze bikini is gekleed Ratana Koeksling)

Tiora: Ik vond het gewoon een ongepast geintje.

Ratana: Ach wijf, das toch lachen! He! Was toch lachen!

Tiora: Nou ja, ik stond daar toch

bij het gerechtelijke mortuarium voor paal toen ik zei dat ik mijn ouders wilde zien en die er niet lagen.

Ratana: Jaaaa, maar dat was toch lachen.

Tiora: Ik dacht dat ze dood waren (begint weer te snikken), maar het was gewoon een misselijke telefoongrap van jou.

Ratana: Aaaaah joh! Hey, wijffie! Lachen!

Tiora: Het is goed.... Gelukkig was het maar een geintje.

(Tim Spandex, kustfotograaf, komt op. Hij is een in strakke broek geklede, dampend flitsende jongeling. Voor zijn buik hangt een grote camera.)

Tim: Hi dames. De naam is Tim Spandex, kustfotograaf. Ik zou graag een paar kiekjes willen maken van jullie in jullie nauwsluitende badpakjes, girls.

Ratana: Tuurlijk, doen we.

Tiora: Waar is het voor?

Ratana: Ach trut, doe niet zo stijf. We gaan ervoor, Tim Spandex.

(Ze trekt Tiora omhoog. Ze gaan met de ruggen tegen elkaar staan.)

Tim: Okay girls, pront de borsten vooruit.

Ratana: Wacht even, ik heb mijn lippen nog niet afdoende getuit.

Tim: Nou, van waar ik sta, lijkt me dat....

Ratana: Niet die lippen.

Tim: O.

Tiora: Kunnen we deze foto's ook digitaal krijgen voor op onze Facebook, Hyves-, Myspace- en Twittersites?

Tim: O, je krijgt ze sowieso digitaal en dan moet je ze maar control seeën en control veeën.

Ratana: Waar komen we dan op? Zijn mijn tepels wel hard genoeg?

Tim: Jazeker, tenzij je vriendin ze wat vaster wil draaien natuurlijk, hahahaha. De foto's zijn niks bijzonders en komen gewoon op lesbiennes op het strand punt en el en op el pé ef punt en el.

Ratana: Oké. Nou als ik wat moet uittrekken zeg je het maar.

Tiora: Nee daar werk ik niet aan mee.

(ze staat op en wil weglopen)

Ratana: Wat IS jouw probleem, doos? Kunnen we eindelijk eens doorbreken, ga jij weer moeilijk zitten doen. Jemig zeg!

Tiora: Nou, dat grapje van vanmiddag vond ik anders ook heel niet leuk.

Ratana: Ach, dat was gewoon voor een of ander Candid Camera programma van John de Mol. Een hilarisch nieuw format, gepresenteerd door zijn zwaar getalenteerde zus, de presentatrice en superactrice Linda de Mol.

Tiora: Jij hebt gezegd dat mijn ouders dood waren, snol. (Ze begint ineens onbedaarlijk te snikken.)

Ratana: Jemig, go with the flow, bitch.

(Tiora slaat Ratana ferm in het gezicht. Die kijkt even heel verbaasd en mept dan terug. De dames belanden al harentrekkend in een duinpan vol met modder.)

Tim: All right, girls. Dit zijn de foto's die ik wil hebben! (Hij begint driftig te knippen. Een heer in driedelig zwart kostuum komt ook de duin opgelopen. Een crew van meerdere mannen in werkkleding douwt een concertpiano de duin op. Zodra eentje een pianokrukje neer gezet heeft neemt hij plaats erop. De fotograaf blijft doorknippen en kijkt af en toe verward naar de pianist Glonk Flukkert. De werklui gaan af.)

Glonk: Let maar niet op mij. Ik ga hier een gezellig deuntje bij spelen.

Rachmaninov anyone?!

(Hij zet het derde opus van Rachmaninov in, Morceaux de Fantaisie)

Tiora: Je bent een misselijk kind! Je lijkt die vuile stinksnol van de NOS wel. Marieke de Vries. Vuile kutzakkenwasser! Schaamlipneuzelaar! Marieke stinkhoer de Vries!

(Ze heeft de overhand in het gevecht gekregen en een beestachtige woede maakt zich van haar meester. Ze ramt Ratana met een linkse en een rechtse op haar kaak, en steekt dan haar vingers in haar ogen. Ze schept met een kommetje van haar handen wat zand, en smijt dat in de ogen van Ratana. Die krijst het uit.)

Tiora: Ik heb je altijd gehaat, trutwijf! (Ze trekt Ratana's badpak naar beneden.)

Tim: ALL RIGHT! (Hij knipt een nieuwe serie.)

Tiora: Het is afgelopen met jou! Eat mud, bitch! (Ze smijt Ratana voorover tegen de grond en trapt haar hoofd nog iets dieper de modder in. Ratana beweegt niet.) Zo Timbo, nu jij en ik!

Tim: Wat?

(Tiora trekt zijn toestel van zijn nekriem, scheurt zijn t-shirt open en begint intens zijn borstkas te zoenen. Ze duwt hem op de vleugel en springt boven op hem.)

Tim: All right!

(Ze zoenen en vrijen intens.)

Glonk: Ik vind dat het respect voor de muziek nu wel op een heel laag muzisch pitje wordt gezet. Een beetje flikflooien tijdens Rachmaninov moet kunnen, maar dat irritante geflep elke keer weer vind ik te ver gaan. Als jullie niet stoppen, waarschuw ik de Duinsekspolitie! (Het brute gevrij continueert.) Wel, dan moeten jullie het echt helemaal zelf weten. (Hij pakt zijn mobiel en draait een nummer.) Hallo Duinsekspolitie? Ja, gevalletje ter hoogte van strandpaal 21. Ja, en neem een cameraploegje mee. (Hij drukt weg.) Zo, dan nu een lekker mopje Korngold. Zijn eigen bewerking van het Pierrotlied.

(Hij pingelt lekker weg en het vrijen wordt steeds intenser. Ook de spijkerbroek van Tim vliegt nu door de lucht. Dan komt eerst een cameraploeg met een vrouw naar voren lopen. Het is Karolien de Jong, een bekende NOS verslaggeefster, gespecialiseerd in Royalty.)

Karolien: Hallo! Ik ben van het NOS Journaal en vroeg me af of iemand bezwaar had als ik hier een itempje draaide.

(De vrijpartij stopt even en ook het pianospel stopt)

Tim: Ja ik.

Glonk: Ik ook.

Tiora: Ik.

Karolien: Mooi, niemand dus. Komt u er maar bij politieagenten, en bekeur maar lekker veel, dan draai ik er in de montageruimte wel een tendentieus itempje van.

(Een tweetal politieagenten komt opgelopen)

Politieagent 1: Zo, wat is hier precies aan de hand?

Tiora: Heel simpel, agent. Ik ben naar dit duingebeuren gelokt door mijn publiciteitsgeile vriendin die mij vanochtend al een loer draaide en die wist dat je in deze omgeving snel fotografen en camera's tegenkomt wegens de komkommertijd in de nieuwsgaring en het overgrote aantal jonge professionals die beroemd willen worden, desnoods op een luchtbel. Nu ja, anyway, deze flitsende loverboy met het sixpack en de prachtig gevormde biceps begon ons te fotograferen en omdat ik er echt helemaal chagrijnig van was, dacht ik maar even van de gelegenheid gebruik te maken door hem eens lekker te nemen op de piano.

Politieagent 1: Tot zover helemaal invoelbaar. Maar waar is je vriendin?

Tiora: Die ligt daar verderop modder te happen.

Politieagent 2: Nou, dat lijkt me helemaal geen probleem. (richt zich tot Glonk) En u meneer?

Glonk: Ik zat hier rustig Russische en Oostenrijkse klassieken te spelen, ter voorbereiding op mijn optreden in een live uitzending van De Klassieken.

Politieagent 1: Cultuur? Dat gaat zomaar niet. Cultuur hoort in een concertzaal, Wat jij collega?

Politieagent 2: (schraapt zijn keel) Ik zal even mijn zware bas opzetten, dat is leuk voor de familie als ze naar het filmpje kijken. (schraapt nogmaals zijn keel en spreekt dan beduidend zwaarder) Ik vind dit ontzettend schofterig wat deze man doet. Cultuur is ten strengste verboden, want meneertje hier zou zomaar het smaakniveau omhoog kunnen brengen in Nederland.

Politieagent 1: Onaanvaardbaar!

Karolien: Mag ik vragen wat u hier nu aan gaat doen?

Politieagent 1: Meneer krijgt... Sta ik wel goed in beeld? (de cameraman knikt) Is mijn hele gezicht zichtbaar? (de cameraman knikt nogmaals) Meneer hier krijgt een boete voor elitair, smaakvol gedrag. Dat zijn al gauw veertienhonderd eurootjes.

Politieagent 2: Beetje dom van meneer hier! Ik denk dat ik nu wat denigrerende grapjes ga maken. Heeft meneer als schrale pianist, die op dit tijdstip blijkbaar vrij is, wel genoeg inkomen om de boete te betalen?

Karolien: O wat een enig goed geproportioneerde vraag!

Politieagent 2: Meneer wordt een beetje bleek en is zijn stem verloren, zeker te veel discussies over cultuur gehad?

Karolien: Ja, alles is al doordrenkt van cultuur. En: je hoeft er niks voor voor te bereiden.

Politieagent 1: Zeggen we niks meer, pianomans!

Politieagent 2: Moeten we anders eens even onze knoet laten voelen?

Tim: (begint weer foto's te maken) All right!

Karolien: Wow mensen thuis, wat u hier ziet, is echte reality. Kunnen de heren, als ik er twee rooie ruggen in gooi, de pianomeneer niet een beetje in elkaar slaan?

Politieagent 1: Uiteraard.

(Ze beginnen Glonk af te tuigen. Die verzet zich nauwelijks en zakt uiteindelijk in elkaar.)

Tim: All right! (Hij knipt nog een paar foto's.)

Karolien: Als de heren politieagenten mij nu weer naar Hilversum kunnen brengen, ik heb al het materiaal denk ik wel. Nou heren en dame, ik wens jullie nog een prettige middag. O en trouwens, dat beeldmateriaal (ze wijst naar Tim) dat jij net geschoten hebt, alles waar wij opstaan, mag niet gepubliceerd worden op straffe van een dwangsom a drieduizend euri's. Nou, fijne dag nog!

(De politieagenten en de cameraploeg gaan af.)

Glonk: Auuuu.

Tim: Ik ga ook maar, met narcosofilie heb ik niks. Betaalt ook slecht.

(Ook hij vertrekt)

Tiora: Maar.... hij zegt geen eens gedag... Wat moet er nu van mij worden?

(Glonk staat met een van pijn vertrokken gezicht op en opent de klep van de vleugel. Hij gaat in de klankkast liggen.)
Glonk: De cultuur is dood. (Hij laat de klep over zich heenzakken. De mannen komen weer op en duwen de piano van het duin af.)

Tiora: Die zal zich laten meevoeren door het tij naar verre, onbestaande oorden. En ik, ik blijf hier. Mijn fijnste moment ooit heb ik gehad met Tim Spandex. Het was niet meer dan een eenvoudig vrijen en zoenen en toch, het leerde mij meer van het leven dan alles wat ik tevoren heb meegemaakt. Ik werd van meisje tot vrouw. Ik werd zelfbewust. Ik werd...mij. En toch: het kon niet voortbestaan. Als schepen in de nacht moesten Tim en ik elkander passeren. Het ging voorbij. Hij was mijn ideaal: knap, heel lekker lijf, ambitieus en meedogenloos. En toch: uiteindelijk ging ook hij weer heen en liet mij hier. Waarom? Kan niet een man ik zo behagen dat hij blijft en tot mij zegt: mijn goddelijk lijf is voor jou tot in de eeuwigheid? Bestaat zulk een romantiek niet meer? Ben ook ik geperverteerd door een wereld vol zusters van Marieke de Vries, door een wereld vol Linda's de Mol en Johnnen de Mol die Berlusconi en zijn maffiastreken financieren met geld dat ze verdienen met programma's die er zuiver op gericht zijn om mensen vals te classificeren en te kakken te zetten? Ik wil niet. Ik wil niet. Ik kies ervoor niet langer van deze wereld te zijn. Ik wil niet. Ik ga het klooster in. Ik wil non worden en mij wijden aan niet-aardse zaken. Nu is de tijd. O, wat voel ik mij gelukkig bij deze keuze. O, hoe heerlijk voel ik mij. Nooit meer Marieke de Vries. Nooit meer Winston Gerschtanowitz, nooit meer Alber Verlinde, nooit meer Linda de Mol, nooit meer haar vriend Berlusconi, nooit meer Huub Stapel en de PVV. Altijd weg van alles....van alles...de cultuur is dood...het leven is dood...het klooster wacht mij... (Ze danst door het duin, luid lachend en dan zinkt ze op de grond, vol vreugde. Zo ziet ze niet dat achter haar plots het misvormd modderlijf opdoemt van haar vriendin Ratana.)

Tiora:AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH! (Ratana trekt haar in de modder.)

Ratana: Je bent helemaal dood, bitch! (Ze scherpt haar nagels en valt Tiora aan. De dames worstelen heftig in de modder.)

Tiora: HUUB GROLPAPPER! Help mij!

Jingle: Daar heb je Huub! Huub! Huub! Krijg je te maken met een stuk tendentieuze kutjournalistiek, dan bel je hem uup, uup, uup. Ook voor levensvragen. Vijf cent per minuut.

(Op de rug van een gigantische zeemeeuw komt Huub Grolpapper aangevlogen. De zeemeeuw cirkelt een tijdje boven de vechtscene en strijkt dan naast de kemphanen neer. Huub springt ervan af, ziet Tiora en loopt op haar af)

Huub: Haaaaa die Tiora. (Hij grijpt Ratana bij haar nekvel en sleurt haar van Tiora af.) Ik kom zo bij je hoor, even deze del weghalen. (Hij loopt met een tegenstribbelende en spartelende Ratana in zijn armen op de meeuw af.) Eeeeene, tweeeeeje, hupsakeeeeeee! (Hij duwt Ratana in een keer de anus van de gigantische zeemeeuw in. Deze slaakt een rauwe kreet en vliegt op. Hij vliegt niet meer ordentelijk en netjes, maar in een slingerende lijn. Huub en Toria staren er zwijgend neer. Dan klinkt een geweldige "PLOEP" en de meeuw slaakt een krijs van verlichting. Ratana valt met een vreselijke klap en in een smeer van een gigantische vogelschijt te pletter op een houten afrastering op de top van de duin. Haar lichaam wordt gespiest aan de scherpe houten staaf. De meeuw vliegt tevreden weg. Huub wendt zich tot Toria)

Huub: Ben je okay?

Tiora: Ja Huub. Ja. Ja. Ja. Wow! Wat ben jij toch een echte man.... De mooiste man die ik ken sinds Ferri Somogyi. Ferri Somogyi. Zullen we samen iets gaan drinken?

Huub: Ja, Toria. Ja. Ja. Ja. (Een man in een lange zwarte jas komt op.)

Man: Huub, ik heb je nodig. Mijn 49 dochters moeten vannacht ontmaagd worden.

Huub: Wow! Dat laat ik me geen twee keer vragen. (tot Toria) Sorry chick, ik neem een rain check op je voorstel.

Tiora: Goed, Huub. (Ze snikt het uit terwijl Huub en de man afgaan.) Het klooster....het klooster....het klooster....

Naam
	(typ de letters en cijfers over)
E-mail