SLL9b: Snikkel Shootout

In het tweede deel van de vierde aflevering van het rasechte Schoh-la-la (het eerste deel vindt u hier) betreedt de stoere, viriele Snikkel het toneel van de school. Hij begint een mooie monoloog, om de gesmolten Monsieur Boursin te vervangen die op zijn beurt de als augurkjes verklede eersteklassertjes verving, die altijd gebruikt worden voor de koorpassages in de schooltoneelstukken (de tweede- en derdeklassertjes worden traditioneel gespaard). Geniet van deze uitbarsting van bruuske mannelijkheid...

Snikkel: Vrienden dank. Ik zal de monoloog van mijn goede vriend Boursin nog even in begrijpbaar Nederlands hertalen en heropzeggen: Strippoker is een variant op het kaartspel Poker, waarbij er echter niet om geld wordt gespeeld, maar om kledingstukken. Het kan volgens dezelfde regels als gewoon poker worden gespeeld, echter wanneer er wordt verloren verliest men niet alleen (of juist niet) geld, maar een stuk kleding.
Publiek: Jeeeeeeeeh!
Snikkel: Bekende varianten hierin zijn: de speler met de slechtste hand verliest een kledingstuk.
Publiek: Jeeeeeeeeh!
Snikkel: De speler die het meeste geld in een ronde verliest, verliest ook een kledingstuk.
Publiek: Jeeeeeeeeh!
Snikkel: De speler met de beste hand mag bij een willekeurige medespeler een stuk kleding verwijderen.
Publiek: Jeeeeeeeeh!
Snikkel: De speler met
de beste hand mag kiezen welke medespeler een kledingstuk verliest.
Publiek: Jeeeeeeeeh!
Snikkel: Lees alstublieft! Een dringende oproep van Jimmy Wales, de oprichter van Wikipedia.
Publiek: Wat?? Boeoeoeoeoeoeoeh!
Snikkel: Oei! Oei! Ik bedoel: ‎+5.....+10......+15..... jezus man, rijdt ie achteruit of zo????!
Publiek: Jeeeeeeeeeh!
Snikkel: Slippend meisje met scooter heldhaftig overeind houden: check! Zelf vervolgens op je bek gaan: check! Nummer krijgen van mooi meisje: check! Meh, was het op zich wel waard..
Publiek: Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeh!
Snikkel: En de uitsmijter! Yeep yep yep een frikandel is s ochtends net zo lekker als s avonds. Dacht ik al...
Publiek: JOEHOE!
Molly: Moet ik al wat uittrekken?
Annefloozy: Dat oranje licht is wel handig. Dat verbergt mooi al je levervlekken.
Molly: Wat?
Annefloozy: Staat in het script.
Molly: Werken we nog volgens het script?
Snikkel: Ik wel.
Annefloozy: Ik ook.
Spoleto: Wauw. Dit stukje doen ze zo goed.
Annefloozy: We hebben wel enige typfouten verbeterd.
Publiek: Snikkel??? Heb je geen foto gemaakt?
Annefloozy: Hé, KUTPUBLIEK! Mijn vader lynchen vind ik nog één ding, maar door mijn dialoog heen praten... Dat gaat te ver! Wie denken jullie eigenlijk te zijn? A-culturele hufters!
Publiek: Oh sorry.
Annefloozy: Ja zeg, sorry is dus even helemaal niet goed genoeg, mag ik dat eens een keertje aan jullie kwijt, ranzige geldneukertjes?
Publiek: Zeg hé...
Saragossa: Ze heeft best een beetje gelijk eigenlijk.
Monty: Ssssh! Ze gaat nog meer zeggen.
Annefloozy: Ik moet iets kwijt wat me al weken als een steen op het hart ligt, lief publiek. Ik sta hier dan wel in dat ganzenpak, met die warme, ietwat op erogene plaatsen erotisch kriebelende veertjes en ik raak daar wellicht een beetje opgewonden van, maar... het moet er uit. Hier. Nu. Eh, hoe zal ik het verder zeggen. Ik weet het niet. Ik twijfel. Terwijl u daar zit in het relatief duister dat de toneelzaal van deze school in waar dit zich ook maar afspeelt en ik hier sta in de brandende lampen van de toneelzaal van deze school in waar dit zich ook maar afspeelt... Brandende lampen, wier licht likt aan mijn huid als een bronstige, oververhitte Mexicaanse minnaar aan de handpalm van zijn lief die hem het zout aanbiedt voor zijn dagelijkse dosis tequila en dat hij met een welgemikte lik van zijn warme droge tong uit het kommetje van haar zachtehandenhuid opgulpt waarna hij nog in verfomfaaid Mexicaans een 'Gracias chiquita' uit dat, misvormd door zijn warme droge tong en het zout in zijn mond zijn geliefde niet bereikt anders dan als de geile huil van een wellustige wolf die zijn broedse plannen meedeelt aan zijn al ietwat angstig-opgewonden squaw, zo sta ik hier dus in dat brandend licht in zijn vele kleuren en het duizelt me als ik erin kijk, in dat licht, en ik transpireer lichtjes en sidder tegelijk en voel me meegenomen op de vleugels van mijn sensuele fantasie en voel me ineens niet meer in het licht en niet meer gekriebeld door de veertjes op mijn aangenaam verbaasde clitorisje, maar door HEM, door hem die ik hier niet noemen zal....
Saragossa: Ik begin spontaan te creamen...
Monty: Meid, de hele zaal zit te creamen...
Annefloozy: ...en terwijl ik tot u spreek onderdruk ik een bakvisachtige kreun, een liefdestingeltangelende grom van vergenoegen die mij doorstraalt tot in de uiterste punten van mijn strakke doch in zeker opzicht toch ook aangenaam wulpse fysiek. En daarom wilde ik u dit zeggen. En daarom moet u het weten. Dat het zo is. Dat het zo is. Dat het verdomme gewoon zo is.
Publiek: Kreun.
Monty: Dat doet me er aan denken, ik moet nog nieuwe slipjes bij de Zeeman halen.
Saragossa: Je mag er wel één van mij lenen, als ik weet dat ik Monsieur Boursin ga zien neem ik altijd een slipje of twee extra mee. Vandaag heb ik er drie bij me.
Monty: Zou het mogen?
Saragossa: Altijd.
Spoleto: Er moet weer gezongen worden. Waar is Jolijt?
Jolijt: Hier!
Spoleto: Kun jij niet een liedje brengen?
Jolijt: Ik heb net wat ingestudeerd, dus dat zou wel moeten. Heb je nog een blik eersteklassertjes in augurkenpakjes, tutu's en giraffenpakken?
Spoleto: Ja.
Jolijt: O, en eentje moet eruit zien als een enorme bananensplit.
Spoleto: Geen probleem.
Jolijt: Dan ga ik ervoor. (Plotseling weerklinkt een schot.)
Snikkel: Ow! (Bloed spuit uit zijn borst. Hij zakt ineen.)
Publiek: Wow! Reality!!!
Jolijt: Ah. Ik heb een goed nummer. (Jolijt gaat op met als augurken en giraffen verklede eersteklassertjes. Een meisje in een bananenpak doet een sensuele reggaedans. Jolijt zingt.)
Jolijt: Yeah! Overal in mijn fijn dorp
Volgt mij het politiecorps
Zeggen dat ze willen me arresteren
Voor het moorden op twee he-eren,
Voor het moorden op twee he-eren.
Oh now now now now now now...
Jolijt en eersteklassers: Ik schoot op Snikkel
maar ik schoot niet op de he-eren...
Ik schoot op Snikkeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel,
maar ik schoot niet op de he-eren... (Luid applaus.)
Publiek: Nog een lied, nog een lied!
Jolijt: Oké! Oké!
Wie kon elk meisje, verafschuwen met zijn,
eeuwige geneuzel en spelen van de taptoe,
De Snikkelman kon, de Snikkelman kon,
De Snikkelman kon want hij mengde het met bluf en maakte,
de wereld één witte vloed.

Wie kon elke vrouw verbleken, bij het zien van zijn piel,
Droger maken dan een zeem en een hoer op leeftijd,
De Snikkelman kon, de Snikkelman kon,
De Snikkelman kon want hij mengde het met bluf en maakte,
je leven tot een hel,
De Snikkelman maakte alles tot een groot gezeik en,
gemiereneuk,
Je kan praten over jeugdtrauma's, maar dit slaat,
op jong en oud. (Ineens staat Snikkel op. Steunend en kreunend verheft hij zich. Hij loopt naar het voortoneel.)
Snikkel: Dank voor de muzikale hulde. En dan wil ik zelf met mijn laatste krachten ook nog iets zum Besten geben. Muziek... (De band wordt gestart en 'Zomer' van Rob de Nijs begint.)
Saragossa, dit is voor jou. Op Spoleto na de enige van wie echt gehouden heb in mijn leven.
Eersteklassertjes: Whoehoehoehoehoehoeoeoeoeoeoeoeoe!
Snikkel: Het leek al herfst haast, de zon stond al heel laag,
Ik dronk mezelf een stevig stukje in mijn kraag
Ik speelde met mezelf, het was een mooie show
toen ging ik naar buiten toe, geil als boter, oh...
Toen zag ik jou je riep me met je jetsers
ik greep ze vast en kreeg een vreemd gevoel
want ik begreep wat jij me wilde vragen:
Kom bovenop me...
Ik was twintig en jij was vijfenveertig...
en van de liefde lustte jij wel pahahaaaaap
en ik begreep dat jij me wilde zuigen
ik was jou Snikkel.
En ik kwam klaar toen...
Eersteklassertjes: Klaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar toeoeoeoeoen...
Snikkel: Je was zo vrij, ik vond het eerst een beetje raar
Want ach zo'n rim-job voelt eerst best een beetje naar
Je was belegen, ik gaf je maar een zoen
ik merkte van ons twee was jij het meeste groen.
Lieverd, grijp me, hoorde ik je zeggen
je bent zo jong nog en beft ontzettend goeoeoed
wees maar niet bang, het nat zal je niet deren
kom dichterbij me...
Het ging zo verder, tot ik op je kroop
en als een baby ging zuigen aan je joop
maar als een man zoend' ik jou bij het opstaan
en ik kwam klaar toen…
Eersteklassertjes: Klaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar toeoeoeoeoen...
Snikkel: Ik kwam klaar toen.
Eersteklassertjes: Klaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar toeoeoeoeoen...
Snikkel: Ik kwam klaar toen, voor 't eerst in heel mijn leven
Ik kwam klaar toen, de allereerste keer
En ik stond stijf, ja zelfs nog bij het opstaan
en ik kwam klaar toen....
Eersteklassertjes: Klaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaar toeoeoeoeoen...
Snikkel: En ik kwam klaar toen....
Ja, ik kwam klaar toen....
(Hij valt dood voorover in het publiek.)