SLL-Next 16: Non Dedjuu en de vicieuze cirkelzaag

Dat we sneller schrijven dan Tatjana Simic kan lezen, is niet eens zo bijzonder, maar dat de spanning in Schoh-la-la oploopt en oploopt, maakt de leeservaring tot een ademverstikkende bezigheid. Spoiler: publieksfavoriet Custer raakt klem in de papierversnipperaar, Lloretné geniet van haar vermomming als Thelma de inspectrice als Non Dedjuu de nieuwe rector en wordt in deze nieuwe verschijning in de Eros niet verdrongen, maar gesublimeerd. Bob manifesteert zich als anusje-van-alles en een oude, oude bekende komt zijn spetterend aantrekkelijke opwachting maken in het verhaal en roert wild rond in de hormoonhuishouding van eenieder om hem heen. Het is de griezelige en toch zo pikante aflevering, getiteld

NON DEDJUU EN DE VICIEUZE CIRKELZAAG

(De rectorskamer. De muur is behangen met posters waarop Non Dedjuu is afgebeeld in zedige poses. Zelf zit Non Dedjuu op het hagelwitte bureau haar nagels te vijlen.)
Non D.: Maar goed dat ik dat buizenstelsel heb laten verwijderen. Er bleek een hele kolonie witgerande ratten in te leven, die foerageerden op de vele lingeriesetjes die daar lagen. Nu ja, ik klets maar tegen niemand in het bijzonder, want dat doet villains nu eenmaal. (De Paarse komt binnen.) JIJ???????
De Paarse: Ja. Ik. Sorry dat ik zo laat nog...
Non D.: Je bent altijd welkom. Weet dat. Ik schrok gewoon even.
De Paarse: Je hebt wel gehoord...
Non D.: Ja, ik hoor de stemmen luid en duidelijk. En ik voel me zo alleen. Zo alleen. Rufus wilde een dagje naar Artis, maar dat is drie dagen geleden en hij is nog niet terug. Wat beduiden toch die stemmen?
De Paarse: Ik weet het niet. Wist ik het maar. Het Concilie is in volle investigatie van de stemmen. Ze lijken niet alleen hier voor te komen, maar ook in veel andere situaties. Het blijkt dat ze niet alleen uit muren en gaten komen, maar ook uit kelen. Nee andersom natuurlijk, anders is het wel erg logisch. Maar daarvoor ben ik hier niet. Vraag eens waarvoor ik hier ben!
Non D.: Waarvoor ben je hier?
De Paarse: Om jou eens een fijne verrassing te geven baby. Weet je nog hoe ik het laatst had over het concert van The Hansons.
Non D.: Hmmbop.
De Paarse: Ik heb twee kaartjes voor jou en mij voor vanavond!
Non D.: Maar waarom wil je met mij daarheen?
De Paarse: Ik zie je verdriet. Ik wil je troosten. En daarna wil ik je als een maniak met een kettingzaag aan stukken zagen.
Non D.: Hmmm, zou je dan niet liever met iemand anders gaan? (De Paarse haalt een enorme cirkelzaag uit zijn knapzak.)
De Paarse: Het kan ook zonder het concert hoor!
Non D.: Hmmbop. Hmmmbop. Ieks, neeeeeeeee! (Ze zinkt op de knieën. De deur slaat open en de Mysterieuze met de blauwe cape staat in de deuropening.)
De Mysterieuze in het blauw: Wat gebeurt hier toch? Ik kom binnen, en jij zwaait je gereedschap voor het gezicht van de knielende Non Dedjuu. Als ik niet beter wist....
De Paarse: Sorry heer. Ik.... Ik liet me even gaan. Maar er was gisteren ook zo'n machtig mooie aflevering van Eigen Huis en Tuin op televisie, en toen kreeg ik inspiratie om hier eens fijn te gaan cirkelzagen. Een pandabeervoederhuisje of zo.
De Mysterieuze: Doe dat idiote ding weg en jij, Non Dedjuu, opstaan jij.
Non D.: Okay...okay...maar...wie ben jij nu?
De Paarse: De vijand uit de hel!!!! (Hij pakt de cirkelzaag, zet hem aan en zaagt het hoofd van de Mysterieuze in het blauw eraf.)
Non D.: Mmmbop, Mmmbop!! Ieieieieieieieieieieieieieieieieieieieieieieieiek! Je zou een kettingzaag gebruiken, geen cirkelzaag, jij naarling! En wie is dit? Ik durf niet te kijken. Ik ben vrouw, weet je...
De Paarse: Triumf! Het was de duivel in eigen persoon. En ik heb hem gedood op de enige manier waarop het volgens de oude boeken kan: door te suggereren dat je een kettingzaag hebt, maar dan met een cirkelzaag zijn hoofd van zijn nek zagen! Hoera, ik ben bevrijd van de vloek van de weerwolf! Voor altijd! (Hij trekt zijn paarse kap van zijn hoofd.)
Non D.: Wie ben je dan, jij verbazend knappe man?
Steger: De naam is Steger. Het zit zo: ik ben oud-leerling van deze school en werd neergeschoten door mijn eigen zoon. Toen hij baby was. En terwijl ik op de vloer lag, zei ik. Help mij, God of de duivel. De duivel kwam en liet mij leven, maar liet mij elke nacht veranderen in een kwaadaardige vampierwolf. Maar nu ik hem heb verslagen, ben ik bevrijd van die vloek... O, wat heerlijk...
Non D.: Maar wie is hij? (Steger trekt de blauwe kap van het losse hoofd.)
Steger: (kijkt onderzoekend naar het hoofd) Hmm, ik ken hem niet. Jij?
Non D.: Nee.... Kun je niet zijn pij even wat oplichten? (Steger licht de pij op.)
Steger: Nee, zo ken ik hem toch ook niet. Jemig, je kan daar wel mee stofzuigen zeg. Hallelujah.
Non D.: Ik heb geen idee. Nou weet je wat... (Ze valt stil.) Wat ben jij eigenlijk een ontzettende spetter. Wat een enigmatische uitstraling.
Steger: Ik weet het, het is mijn neus. Op meerdere plaatsen gebroken door een gespecialiseerd team van hunkinators, om mijn tot een hunk te maken.
Non D.: En met succes, pretty boy. Oe zeg. Je raakt delen van mij die lang niet geraakt zijn. Poeh zeg. Sjesum. Ik zeg je met mijn hunkerende lippen: Zeg, hunkalicious man, ga jij eens een vuilniszak halen om deze man in te stoppen?
Steger: Ik vlieg al. (Hij rent weg. Non D. grijpt naar de telefoon. Ze draait een nummer.)
Non D.: Hallo darling. Ja, met mij. Lloret. Stront aan de knikker. Eén of andere superlekkere bozo die mij overigens kort en klein wilde zagen met een cirkelzaag waarvan hij zegt dat het een kettingzaag is, heeft Custer onthoofd. Ja, ik heb net gedaan alsof ik hem niet herkende. Hij had het pakje van Senilica aangetrokken omdat mij dat opwond en ik...nu ja, dit voert nu even heel erg ver, maar het punt is dat ik ten eerste geen docent Italiaanse werkvormen meer heb en ten tweede een lijk in mijn kamer. Wat nu? En er weerklinken overal stemmen... Overmachten zijn in het spel en ze hebben het op mij gemunt... Neen, Non Sequitur zit nog immer in de kelder... Wat? Oeps. Nee. Wel een keer een bak koffie, maar de afgelopen dagen had ik het daar te druk voor... Nee, ik weet het niet. Ik hoor zo weinig uit dat luik... Oeps, ik moet opleggen. (Bob komt binnen.)
Bob: Ik hoorde u steeds mijn naam roepen.
Non D.: Ja.... Kom binnen goede jongen.
Bob: Dat ben ik al.
Non D.: Omdat je een onbeleefde jochie bent. Ik zal je maar vast meegeven, je klopt eerst op iemands deur, vraagt om binnen te mogen komen, komt dan binnen en vraagt of je stoort.
Bob: Ik dacht dat dat juist niet mocht.
Non D.: There's a new bitch in toen honey. Zo gaan we het oplossen. Anyway, ik roepte je inderdaad.
Bob: Dus u roepte en u riep niet? En waarom moet ik dan vragen of ik stoor?
Non D.: Wat een onuitstaanbaar rotjoch ben jij zeg.
Bob: Het zal wel. Wat kan ik voor u doen?
Non D.: Breng rapport uit. Wat heb je gehoord van de telefoongesprekken die Non Sequitur voerde in dat luik de afgelopen dagen?
Bob: Okay. Non: Hallo? Ja, hier Non Sequitur. Ik doe verslag uit van de wijsheden die ik opdoe in mijn vele eenzame uren in dit ondergrondse. Ik ben tot het inzicht gekomen dat je zoveel relaties hebt in dit leven, waarvan er maar één of twee standhouden. Je zal door pijn en tegenslag gaan, en als je omdraait in het leven, zullen je vrienden snel verdwenen zijn, o zo snel. Dus koester hen die daadwerkelijk geven om je. Uiteindelijk zullen alleen zij er voor je zijn als je oud wordt en je haar uit begint te vallen. Maar kunt u mij niet vertellen wie dan nog om mij zullen geven? Wie dan nog om mij zullen geven ja.
Non D.: Als ik het niet gedacht had... Levensgevaarlijk...
Bob: Maar hoe zit het mijn beloning?
Non D.: Je beloning? Eh... Oh ja. Nou, ik dacht je eens psychisch te gaan helpen door je wat argumenten te geven waarom Bob beslist niet Bobette moet worden.
Bob: Ook al. Jemig, daar houdt deze school zich wel mee bezig zeg...
Non D.: Inderdaad. En nu ik Custer niet meer heb... (Ze drukt op een knopje. Een bed verschijnt uit de muur. Ze trekt Bob op het bed.) Zo, lekkere jongen. Laat tante je maar eens uitleggen hoe het met de bloemetjes en de bijtjes zit. (Het bed verdwijnt in de muur. Steger komt op met een vuilniszak.)
Steger: Hier ben ik, mevrouw.... Huh, waar is iedereen? (Giannetta komt op.)
Giannetta: Hallo lekker ding, ik... Oh? Oh????? OH!!!???? IEIEIEIEIEIEEIEIIEIEIEIEIEIEK! Aiuto! Aiuto! Moooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooord! Maar wat een heerlijke rigor mortis Cus.... Ik zou haast denken, we gaan nog een keer. Je bent nog warm enzo. Nee, ik kan het niet maken. O INNERLIJKE DUIVELS!!! Ik wil hem aan de ene kant zo graag berouwen, ik ben ook zo verdrietig, maar aan de andere kant, hij staat zo ferm en recht.... Ik moet.... mij.... bedwingen. (Het bed komt uit de muur gezakt en we zien Non D. met een Playmobilset de jonge Bob uitleggen hoe bijen bloemen bevruchten.)
Bob: Maar.... Gaat die dan daar... IN?!
Non D.: Heel goed! Hey, een mevrouw. Dag mevrouw. Gilde u net zo?
Giannetta: Ja. Een moord..... Ziet u. Dit hier is mijn man.
Non D.: Ik zie het. Bent u in voor wat bloemetjes en bijtjes om het leed te verzachten? En overigens: hij daar met de cirkelzaag heeft het gedaan. Als je een probleem hebt, regel het met hem en laat mij met rust.
Bob: Ik leer hier een heel andere wereld kennen dan de fysieke pneumatica die Bud me gisteren toonde...
Giannetta: Ik...U? Lekkere jongen, u???? Waar haalt u het vandaan mijn man te onthoofden... Ik was hem niet trouw en hij mij ook niet, maar oei, samen waren we sexual Olympics and then some... Nu moet ik daarvoor wel een vervanger hebben anders sue ik de ass off deze school.
Steger: Mmm. Nou, u zit goed in het vlees en ik ben vacant als het ware. Dus eh...
Giannetta: Dat is dan geregeld. Heb je ook wel eens... (Ze fluistert hem iets in het oor.)
Steger: Oe zeg, maar kun je dat echt doen met een krultang en twee flessen karnemelk?
Giannetta: Ja. Kus me nu, lekkere jongen. Kus me nu. (Steger neemt haar in de houdgreep en drukt haar tegen de muur. Non D. drukt op een knopje op het bureau. Kettingen komen uit de muur die om Giannetta's polsen, middel en enkels worden geslagen.)
Steger: Cool! (Giannetta wordt de muur ingetrokken en verdwijnt.) No fair, het begon net leuk te worden.
Non D. : Cool down, bedbeest. Ik heb dat ook ondergaan en je overleeft het wel.
Steger: Okay, maar wat doen we nu met het lijk en zo?
Non D.: Daar heb ik nog wel een knop voor. (Ze drukt nog een knop in op het bureau. Plots kantelt een deel van muur weg en zien wij een doorgang naar een tempel. Haastig drukt ze die weer weg en een ander knopje in. De tempel verdwijnt en een enorme papierversnipper komt uit de muur.) Stop haar daar maar in.
Steger: Wauw... Is dat niet wat rigoreus?
Non D.: Ik ben eigenlijk heel wreed.
Steger: Maar...ze is nog helemaal niet dood... Ze zit gewoon in de muur. Kunnen we hem er niet beter ingooien?
Non D.: Goed punt. Pak hem op. (Steger pakt het lichaam op.)
Steger: Ik doe het als jij me een baan als docent Italiaanse werkvormen belooft.
Non D.: Ik doe het als jij belooft mij niet meer naar het leven te staan met een zaag van welke soort dan ook.
Steger: Ik doe het als ik jou dan een keer Russisch mag doen.
Non D.: Wow! Score! It's deal, pretty boy. (Steger gooit het lijk in de papierversnipperaar. Het hoofd schopt hij met een prachtig voetbalschot door het raam naar buiten.)
Bob: Wat is Russisch doen?
Non D.: Dat leg ik je later wel uit. Of nee, vraag het je ouders maar. En nu uit het bed. Hup! (Ze duwt Bob van het bed e sleurt Steger erin.) Adieu Bob.
Bob: Dag mevrouw. (Hij loopt langs het bureau, glijdt uit over een plasje bloed, staat weer op en verlaat de ruimte.)
Steger: O giggity. Daar gaan we dan. (Het bed klapt weer omhoog.)
Stem van Steger: Zo! Nomen non est omen! Want ondanks je naam, doet vermoeden, heb je wel degelijk een stel dubbel D prammen.
Stem van Non D.: They're all yours.
Stem van Steger: Joechei! (Op wat geskwiek na blijft het lange tijd stil in de kamer. Dan klinkt een stem op.)
Een stem: Het leven is een farce. Het herhaalt zich alsmaar in zijn vuile nietszeggendheid. (Een andere stem klinkt op.)
Andere stem: Ik klink op. (Weet een andere stem klinkt nu ook op.)
Weer een andere stem:  Weet je wat deze school mist? Seks.
Andere stem: Kut.

Naam
	(typ de letters en cijfers over)
E-mail