<< vorige | Hoofdmenu | Volgende >> LSCDP: Bard Verbaal
Hallo lezeressen,
Wij van LSCDP zijn hot en happening. Maar wij vergeten niet waar wij vandaan komen. En daarom hebben Tuft en Van Woersel bedacht om oude Middeleeuwse liederen te pimpen. LSCDP-stijl! Dat betekent dat over de verzen een diepe literaire saus, felrealistische ingrediënten menselijkheid en nootjes vrouwelijkheid zijn uitgegoten. Geniet dan ook gelijk van de LSCDP-remake van een Middeleeuws vers van La comtessa Beatritz de Dia:
Het Toneel gaf mijn een Man:
Zodra ik hem donkerrood naar buiten trok, Gaf mijn man aan mij een flinke snok, Kijken moest ik naar diens grote wond, Opgelopen bij diens Yathzee-match au fond, Maar wat hij graag guys night out placht, te noemen en van mij dan verwacht, Dat ik de hele avond, kelen en toastjes, smeer met zalmsalade en nog wat toastjes En da'k mijn tepels, tijdens wulpse zang over 's jurken rand naar buiten hang opdat zij schalks bestaren zijn verhit gelaat terwijl hij nog wat toast naar binnen laadt. Dan denk ik: 'Vroeger tijd waar zijt gij henen en nostalgie doet mij dan zachtkens wenen. Ik denk aan Hendrik, hij mij Romeo ik zijn Julia en mijn man Mercutio; dat wij Shakespeare speelden op toneel godenlief, zulk een bont geheel Maar daar zit hij, temidden van de stoet, en als ik hem zo zie, had ik hem groet, noch kus doen moeten toekomen op school, Ik was een groot actrice in de dop, Ik speelde als een ponte in een goede mop, Messcherp, perfect getimed en helder, De jongens stonden in de rij, voor een beurtje in de schoolkelder, Nooit ben ik op avances van hen ingegaan, En nooit is er iets - buiten hem- ingegaan, Terwijl ik toch de knapste lerares ben Die ik op de hele wereld ken En de jongens in mijn klassen vinden dat ook Laatst zei er een dat ik zo lekker rook. En hij bedoelde dat ik met een sigaret zo in mijn mond elk ventje lok in bed alwaar ze worden weerloos rul gehakt Laatst zat ik er een in eigen zweet geplakt tussen de lakens na te hijgen en hij zei: "O lieve juf, o juf, o trouw met mij." Maar goed we dwalen af, ik wilde zeggen dat ik gewoon niet uit kan leggen de fout die ik destijds dus heb gemaakt dat ik bij mijn Mercutio ben aangehaakt en ik mijn Romeo allengs dus zag verdwijnen uit mijn leven. Zo zit ik na te kwijnen en denk ik: 'Man, smeer jij die toastjes zelf. Ik trek mij terug in 't slaapkamergewelf.' Daar komt de stomme vent al omhoog, De trap op langs zijn kids die ik zoog, Of nee, dat klinkt wat vreemd, ik kan, maar beter vermelden, dat als ik iets dan, zoog, het zijn .... nu ja, ik dwaal weer af. Ik ben toch wel zo warrig de laatste tijd, Het lijkt wel of God mij als een soort straf, Voor mijn verkeerde huwelijk uit pure nijd, opzadelt met een zeef als geheugen, Daar is íe! Snel verzin een leugen! 'Lieve vrouw, ik kom u eens flink beminnen, Ik ben de hele dag al dierlijk buiten zinnen'- En prompt zie ik zijn ego lustig zwellen bij 't schouwen van mijn pronte bonbonellen die, vallend loom uit knellend corselet, verzucht genieten van des vrijheids pret. Mijn man grijpt vast, het grijpt me tevens aan omdat 'k zijn warme hand niet kan weerstaan en ik mijzelve geenszins af kan remmen en van de weeromstuit begin te crêmen. Dan zeg ik toch: 'Neen Gozewijn, doe niet. Het lustspel is er wel, zoals ge ziet maar ach, de basis voor onze relatie is even zichtbaar als een grote spatie. Jij houdt van haar, de buurvrouw, geef het toe. Ja, ik weet alles en ik ben het moe. Dus wil ik je warmhartig toevertrouwen: O Gozewijn, 'k heb nooit van je gehouen. Weet je nog hoe jij ooit Shakespeare speelde En Tybalt je met vlijmscherp mes doorkeelde en jij daar neerviel, bleekjes als de dood. Ja ik beken nu: lieverd, ik genóót. Gozewijn zwijgt, kijkt mij weewarig aan, Ik twijfel, heeft hij mij wel goed verstaan? `Speelden wij Shakespeare toentertijd? Ik dacht dat we iets speelden van, goh hoe heet die meid, Die met dat lijf van een playgirl eerste klas, maar die boeken schrijft als Frans Weisglas.' Ik onderbreek, met woedende stem, "Gozewijn, loopt niet zo te klooien, Je hebt het over die hoer Van Rooyen" 'O ja, die, lekker mokkel wel, heel vitaal, Ik zou haar...' "Goos! je wordt banaal!" 'Ik dacht toch dat wij haar stuk speelden, Maar Shakespeare, vandaar die beelden en ook die lekker vlotte hemmetjes en die karakters met lijzige stemmetjes. O lieve schat, je was al snel voor mij gezwicht, speeld' ik Mercutio niet als een valse nicht.' "O Gozewijn, mijn lief, je hebt gelijk, als ik de zaken immers zo bekijk dan heeft die valse valse regisseuse ons liefdespel met deze regiekeuze voor heel ons leven grandioos verpest. Want zelfs ons voorspel mist nu alle zest. Want als jij spreekt, dan schiet ik op de rem en denk weer terug aan ooit, jouw potenstem. Bespeel jij zelfs mijn tepels als een xylofoon zodra je zingt, man, ik bevries gewoon ik denk weer aan die improv-grappen die jij destijds in dat stuk mocht gaan tappen."- 'Maar toen was jouw lach rijkelijk en gul, Nu vind je het in ene flauwekul?' "Ach lieve schat, jij denkt al veel te lang, Dat ik niet of nauwelijk acteren kan, maar laat mij je nu uit die droom helpen, Ik fakete al mijn lust, verdriet en hoogtepunten, Je was zo.... drammerig, ik probeerde het bloed te stelpen, Wat uit onze relatie langzaam aan het vloeien was, Want ooit, ja ooit, heb ik van je gehouden, Toen je niet bezig was met je harde munten, maar ook overwoog te gaan acteren, of het in ieder geval te gaan leren, Toen hield ik van je als van mijn man, Maar dat alles is voorbij, weggevlogen Er is niets over, daarom ben ik zo frigide." "Wat je nu zegt, klinkt wel heel erg rigide." "Begrijp me niet verkeerd, je kont is strak, en superduper is ook je sixpack, je grote biceps en je stierennek maken mij regelmatig lekker gek en pectoraal ben je bijkans volmaakt dus door mij word je echt niet afgekraakt och heden, Goos, je bent een muscle freak met een gewoonweg smakelijk fysiek waarin ik driemaaldaags wel in wil bijten maar echt aan mij kun je jou toch niet slijten want achter je zo welgevormd gezicht zie ik nog altijd die gespeelde nicht." "Het is dus over door een schooltoneel?" "Ja, zo klinkt mijn verwijt in zijn geheel." 'Vind je dat niet wat overdreven? Is dat dan zo bij je bekleven? Ik kan mij niet herinneren dat jij, Erover tijdens de hendiatris wat zei, Toen je favoriete tante op logeren kwam.' "Dat heb je gedroomd, nat en klam, nooit heb ik mij tot zoiets verlaagd, Slechts dromend heb ik je zo behaagd," 'Maar schat, dat droomde ik om een reden, Het was een teken, een teken voor heden..." Maar nauwelijks is het laatste woord gesproken of buurvrouw komt door 't dubbel glas gebroken als een soort Tarzan fluks de kamer in en valt dan op de vloer en op haar kin. Ik zeg: "O hemel, wat is dat?" Zij zegt: "O lieve schat, ik zat, nog wat te zonnen in mijn eikenboom en ik ontkleedde mij daar zonder schroom toen plots mijn ligstoel rigoureus ging hellen en eerst bleef ik nog tussen takken knellen, maar o die braken en ik viel zo schuin dat ik zonder te weten met mijn kruin brak door het glas van jullie ruit alhier en zo ben ik nu binnen, lekker dier." Gozewijn liet zijn blik eens dwalen, over de welgevormde bergen en dalen, Van de ontkleedde buurvrouw daar. Toen sprak hij, met een wellustig gebaar: 'Buurvrouw, zoals u daar zo zit, Heb ik een prachtig uitzicht op uw klit. Ik voel de wellust door mijn lijf stromen, niet langer met mijn vrouw te bomen, maar u eens fijn nat te laten dagdromen, om daarna warm en nat af te stomen' Ik kan mijn oren niet geloven! Wat een pret laat hij haar beloven! Plots stopt mijn gaydar met piepen, Zie ik mijn man niet als Gordons type, O, wat stroomt de goesting door mijn kruis, Ik wil hem hier en nu, met buurvrouw in huis! 'Manlief, ik vergeef u uwer nichtenzonden, Stap met buurvrouw in ons bed, En lik onze open wonden, Ik voel me vanavond een heuse slet.' - 'Ik ook al,' zegt de buurvrouw dan. Maar nu de domper: 'En ik ook." Mijn man. Ook al heeft hij dan Brad Pitts gezicht. Hij is en blijft een echte valse nicht. 18 April 2012 Permanente link Google Feed MSN Reporter
Reacties
Naam |
lscdp @ 21:53 29-Apr-2012 |
Neen. |
|
Naam |
Ursuline de Groot @ 23:07 18-Apr-2012 |
Het gaat weer allemaal over
seks natuurlijk... Bah, wat
lekker. Publiceren jullie ook
wel eens in de Libelle of zo= |
|
Weblog |