Vijftig tinten grijs: fanfictie

Vijftig pinten Grolsch
FANFICTIE

 (De hotelkamer van Neville Bonitatibus in het luxueuze Bastionhotel. De goed geconserveerde late twintiger, dan wel jonge dertiger ligt sensueel gedrapeerd op zijn hotelbed. Hij draagt een tanktop en een strakke spijkerbroek. Hij pakt een blikje Grolsch van het nachtkastje en houdt het hoog boven zijn mond. Van een afstand giet hij heel opwindend een straal bier in zijn mond terwijl hij de autobiografie van Tijl Beckand  ‘KlassIk KlassMij’ leest.)

Neville: Neville, Neville, Neville. Wederom ben je briljant en sexy en is er niemand die het kan aanschouwen. (Er wordt op de deur geklopt. We horen de stem van het kamermeisje Selma Bijou de la Bretonnière.)

Selma: Rrrrrrrrroooomservice.
Neville: Heb je zo’n French Maid Outfit aan?
Selma: Eh...ja.
Neville: Kom dan maar binnen. (Ze komt binnen.)
Selma: Eh hallo… (Ze kijkt hem aan en bijt steels op haar onderlip.)
Neville: Nou, kom verder en kom maar door met die verse biertjes.Selma:  Eh ja… Jemig…. (mompelt in zichzelf) De receptie had me verteld dat je heet was, maar zo heet? (pakt een wagentje met daarop een sixpack Grolsch en rijdt die naar binnen)
Neville: Hoorde ik je nou zeggen dat je het hier heet vond? Want in dat geval… (De kamerdeur valt met een luide bons in het slot.) denk ik dat dat volledig aan jou ligt. (Hij komt half overeind en gooit het boek weg.) Ik weet niet of je al model bent, maar je zou het zo kunnen worden. Wat een prachtfiguur…
Selma: Oeef…. Ja, het is hier heet…. Heel heet. Maar, ik… (kruist kuis haar knieën) ik moet weer gaan. Nee, niet onder werktijd.
Neville: Je mag niet gaan onder werktijd? Dat komt goed uit. Kom maar even naast mij zitten en vertel me bijvoorbeeld eens welk dorp zulke prachtige vrouwen als jij voortbrengt?
Selma: Waspik.
Neville: Hardly, in mijn geval.
Selma:  Nee. Waspik. Het dorp dat zulke prachtige vrouwen als ik voortbrengt. De Bijou de la Bretonièrres komen van oudsher uit Waspik.
Neville: En hoe komt zo’n schitterend stuk vlees als jij, een adellijke dochter uit het mooie Waspik, in zo’n nauwsluitend French Maid Outfit terecht. Vertel me dat eens, Selma uit Waspik?
Selma: Vader was van adel maar vergooide al zijn geld aan talentenshows. Moeder ging in de prostitutie om ons te onderhouden. Mijn broer, ook al zo’n lapzwans, ging helemaal op in zijn obsessie voor de actrice Whoopi…
Neville: Whoopi Goldberg?
Selma: Neen. Whoopie van Raam. En dus moest ik de familie verder onderhouden als kamermeisje. Maar hoe weet je mijn naam eigenlijk, nare maar ook hete vreemdeling met de botergeile stem van Benedict Cumberbatch, de body van Channing Tatum, het hoofd van jezelf en het grimmige sarcasme van Robert Downey Junior?
Neville: Heb ik beneden nagevraagd. Ik had je al eerder zien lopen met je geil deinende buttcheecks en frontbutts.
Selma: O okay. Nou… Ik moet nu toch echt gaan geloof ik. (De deur zwaait plotseling open en een mollige vrouw komt binnen wankelen. Een dikke vinger priemt naar Selma.) Dag mevrouw Jokkers.
Jokkers: Jij! Ik heb je getimed meisje. Je bent nu al drie minuten met dit simpele roomservice klusje bezig. Bende gij soms deze meneer aan het lastig vallen, tuttenbel?
Neville: In tegendeel juffrouw, ik heb haar een en ander over de… eh…. omgeving van dit hotel gevraagd. Dan kan ik morgen er fijn op uittrekken.
Jokkers: Ah ja. (wordt plotseling gemoedelijker) Nou, goed gedaan Selma. En nu, beat it. (Selma vertrekt.) Ik neem aan dat mijn dienstnemer u alles verteld heeft over de complementaire services die de hoteldiscotheek na drieën allemaal te bieden heeft. (De dikke vinger glijdt naar een morsige schouder alwaar het een zweterig behabandje uit een vetrol trekt.) De heerlijke SM-club die mevrouwtje Jokkers runt…. Om stoute jongens zoals jij (Ze laat het behabandje met een knal terugkomen op de schouder.) eens lekker een lesje te leren? (Ze zet een been op het bed waardoor Neville onwillekeurig een blik krijgt op een stel forse dijen.)
Neville: Oe… Eh.. Nou… Tsja…. Ik wist niet eens dat die French Maid Outfits in zulke… eh… ruim geproportioneerde maten werden gemaakt.
Jokkers:  O manneke…. (Een vinger volgt de contour van een vetrol.) Maar ze maken ook… hele…. spannende…. setjes…. in…. mijn….. MAAT. (Met stemverheffing komt het laatste woord eruit en dit gaat gepaard met een tong langs de lippen.)
Neville: Geil.
Jokkers: Ja toch? Oeps is dat even een toeval het elastiek van mijn slipje knapt.
Neville: Jeumig… (Een frisse, strak in vel stekende late vijftiger komt binnen.) O nee, jij hier? Hallo pa.
Bonitatibus: Ah jongen. Ik zie dat je weer eens van mijn persoonlijke hotelkamer gebruikt voor je seksexploitaties. Maar ik weiger nog langer daarvoor te betalen. Pleur op en ga een baan zoeken. Dan word je nog eens stinkend rijk, zoals ik.
Neville: Maar pa…
Bonitatibus: Vanish! (Neville gaat weg.) Zo, en nu tussen ons, lekkere geile sloor. Hoe was je naam ook alweer?
Jokkers: Jokkers. Jeumig ik had gehoopt op de frisse, jonge versie…
Bonitatibus: Jammer maar helaas, heerlijke Jokkers. Plof jij maar eens op het bed en vertel me je levensverhaal terwijl ik mij uitkleed. (Jokkers drappeert zich op het bed en begint te vertellen.)
Jokkers: Ik was als meisje eigenlijk meer jongen dan meisje, als je snapt wat ik bedoel. Als de meisjes met poppen gingen spelen, ging ik frikandelletjes eten. Later, op de middelbare school in Waspik, want daar staat de wieg van alle Bijou de la Bretonièrres, had ik hetzelfde. Gingen de meisjes roddelen over jongens, ik ging frikandelletjes eten. Gingen andere meisjes zich opmaken, moi: frikandelletjes. Werden de eerste zoentjes gewisseld met de hete adellijke jongens in Cadzand-Bad op het debutantenbal, ikkeh frikandelletjes. De eerste behaatjes gekocht in maat AA34, ik kocht weer frikandelletjes. Speciale galajurken op maat gemaakt? Frikandel speciaal. En doordat ik behept ben met een heel laag metabolisme, ontwikkelde ik een heel ander figuur dan de meeste meisjes. Ik vond mezelf terug als een buitenbeentje. Toen tijdens mijn eindexamen mijn speciale stoel en tafel van overheidswege niet gebruikt mochten worden en ik bekneld raakte in de standaard stoel en tafel combinatie ontdekte ik hoe heerlijk het wat om ergens strak als een rollade in te zitten. Zo is mijn liefde voor latex geboren, en daardoor raakte ik langzamerhand in de SM-scene verwikkeld. Via via in het adellijke circuit kwam ik erachter dat het Bastion hotel een franchisenemer zocht, en op mijn negentiende ben ik met flink wat oud geld hier een hotel begonnen. Op mijn twintigste had het hotel in de kelder een SM-club die ik bestierde. De enige SM-club met vier frituurapparaten die 24/7 draaien, might I add. Nou, de rest is geschiedenis. Beste Spank-Club-Near San-Fransisco 2013, Hardcorde-Clubbing-SM-Club-Of-The-Month July 2014, etcetera. Jemig, van al dat praten krijg je honger. (Grabbelt in haar onderbroek en tovert een viertal minifrikandelletjes tevoorschijn die ze zonder gene in haar mond steekt.)
Bonitatibus: Mijn zoon is een ongelofelijke deadbeat, maar smaak in vrouwtjes heeft hij wel… O ben je nog aan het woord?
Jokkers: Nu niet meer.
Bonitatibus: En die muziektent rond je enkels waar je net die frikandelletjes uit haalt?
Jokkers: Mijn slip. Het elastiek was geknapt omdat ik geil werd toen ik uw zoon zag.
Bonitatibus: O Jokkers je bent verrukkelijk. Na deze naaisessie verander ik mijn testament en gaat al mijn geld van mijn zoon naar jou.
Jokkers: Kom hier, big boy. Niemand die zo lekker een frikandel kan pijpen als ik. In heel Bussum niet. En ik heb het getest.
Bonitatibus: Je bent zo heerlijk bouncy. (Hij springt naakt bovenop haar. Op hetzelfde moment klapt het bed met een enorm, dodelijk geraas dicht tegen de zijwand, het tweetal bruut plettend. De gladde, maar niet onknappe Tony Choudens komt binnen met Bonbonette Klafthuizen.)
Tony: Dat was het ene knopje. Als ik op het andere knopje druk komt waar eerst het bed stond een sexy whirlpool naar boven. Kijk maar. (Hij drukt op een knopje van een afstandsbediening in zijn hand en inderdaad, een whirlpool komt uit de grond omhoog, waarmee de productie van deze eenakter in enen een heel duur grapje is geworden.)
Bonbonette: Wel, waar wacht je nog op? Niet zo treuzelen, get yer kit off, Tony. Je weet dat ik hier niet alleen ben om dit hotel met inboedel en al op te kopen om mijn greep op de luxueuze Bastionketen te versterken maar ook om het weer eens onversneden lekker met jou te doen. Old skool.
Tony: Och heden. Is het al zo laat? Er is een essentiële aflevering van Beautify op Youtube geplaatst die ik nog wil zien. Ik moe weer weg, babe.
Bonbonette: Zo snel ben jij niet van mij af, mannetje. Jij duikt nú in de whirlpool en wacht tot ik daar met mijn heerlijke lijf ook in ben afgedaald om jou eens flink tot gruis te raggen, want daar ben ik wel aan toe. Old skool.
Tony: De toiletcakes moeten uit de oven worden gehaald…
Bonbonette: Niks mee te maken, hunkalicious. Moet ik je de kleding zelf van het lijf scheuren soms?
Tony: O nee, alsjeblieft. We hebben het hier over een Sjivonsjy pak met een geschatte waarde van dertigduizend pecunia's, en dan heb ik de bretels nog niet eens meegerekend.
Bonbonette: Wel verdomme, hunkalicious turned hunkabitchious. Je trekt heel snel je kleren uit of ik trek je gulp hoogstpersoonlijk naar beneden en dan zal het me een zorg zijn als er iets klem komt te zitten. Begrepen?
Tony: (mokkend) Oké oké, ik heb gewoon even een klaagmomentje… (Hij kleedt zich uit terwijl Bonbonette verlekkerd toekijkt en haar jurk in één rits af laat glijden. Ze staat er in slechts een bikini. Eenmaal naakt slaat Tony zijn handen voor zijn kruis en stapt ongemakkelijk in de whirlpool.)
Bonbonette: Ach toe… Wil je dat mama ook bij je in de hottub komt? (Ze stapt zwoel over Tony heen waardoor ze haar borsten in zijn gezicht hangt alvorens in de het water te glijden.) Oooh…. En de bubbeltjes zitten op precies… precies de juiste plek.
Tony: Juist ja. Nou ja… Nou… Daar zitten we dan. (Ziet de kar met bier staan.) Hey, ik neem lekker een biertje. (Stapt uit bad, pakt een biertje en schrikt dan. Een borrelend geluid klinkt op, en over het gezicht van Bonbonette glijdt achtereenvolgens de verrassing, de opwinding en het genot.) Wat was dat?
Bonbonette: Mijn… oeeeh…… orgh…… onderstukje….. zit klem…..oooeeeoeeeeh…. aaaah… aaah… in de jetblast. JA! Oeeeeeh…. O Tony…. Ja….. Sla je handen toch weg… Laat me je...oeooeoeoe….. ja…. je…. Tony tenminste zien…. oh...oh….oh…. (Een plop geluid. Een blik van pijn nu bij Bonbonette.) AUUUUAUUUU! AUUAUAUAUAU!!!!
Tony: Wat is er? Wat is er?
Bonbonette: Auuuu….. Au….. Au…… Mijn lippen! Auuuu ze zitten klem…..
Tony: Ik zie er anders niks aan. Labello nodig schat?
Bonbonette: NIET DIE LIPPEN! AAUAAUUAAAUW!
Tony: Medelijden voel ik niet.  Ik heb me te lang als een stuk vlees laten gebruiken door jou, jij Potifarsvrouw, jij hoer van Babylon, jij onverzadigbare Jezebel met je immer naar mannenfrikandellen hongerende vagijn. Je nu gepijnigde lippen hapten naar elke worst in dit hotel, van die van Bonkige Billy de uitsmijter tot die van Skinny Sebas, de scholier die hier stage loopt en die huilend is weggegaan. Ik bedoel: je ziet er nog patent uit voor een tachtigjarige, maar de dingen die je met mij deed…. De hete krultang, de koekblikjes, de slagroomspuit gevuld met humus. Ik sidder nog als ik er aan denk. En nu...nu zeg ik...vaarwel voor altijd, jij akelige seksuele plaaggeest. (Hij drukt op een knopje. De whirlpool met de gepijnigde Bonbonette worden door de grond verzwolgen. Net daarna treedt Selma weer binnen.)
Selma: Jokkers, moet ik nu...o jij bent het.
Tony: Oh… (krabt verlegen op zijn hoofd, maar merkt dan dat daardoor zijn geslacht niet meer bedekt wordt)
Selma: Oh, en jij bent er ook. Tony Jr.
Tony: Ja nou ja… He. Ik ging net in bad, ik wist niet dat het je gewoonte was om gewoon hotelkamers binnen te stormen.
Selma: Nee.. Je hebt gelijk, ik denk dat ik de verkeerde kamer had. Zeg. Tony Jr. was maar een grapje hoor. Voor zover ik er zicht op heb, hangt het een en ander er patent bij.
Tony: Oh… Bedankt.
Selma: Nou. Ik ga dan maar weer. Zeg… Je hebt zeker geen andere knapper jongen gezien he? Tanktop. Strakke spijkerbroek. Rode oogjes. Alcoholwalm. In één woord dreamboat.
Tony: Nee… Nee…
Selma: Oké. Zeg, je hoeft helemaal… (ze laat een pen vallen en bukt vervolgens om die op te rapen, een flink stuk dij en bil tonend aan Tony)
Tony: Wow, oké. Nu moet je gaan. Gaan! (Hij gaat op zijn buik liggen op de vloerbedekking, om zijn rijzende mannelijkheid te verhullen.)
Selma: Je hoeft je helemaal niet te schamen wilde ik zeggen. Maar als ik je dan nog een….
Tony: MENS GA!
Selma: Oké, oké. (loopt weg) Ik wilde je alleen waarschuwen voor de vleesetende termieten die wij sinds kort in de vloerbedekking hebben. Heb er zojuist een belletje over gekregen van het lab. Ze schijnen dol op mensenvlees te zijn. Nu ja.. (vertrekt)
Tony: Termieten? Die vlees eten? Die bestaan niet… AU! Of toch… AUUAUAUAUAUAU! (Selma komt teruggerend, en ziet Tony kronkelen op de grond. In paniek drukt ze op een knop, en op de plek waar Tony zojuist nog lag te kronkelen, rijst nu volledige cocktailbar uit de grond. Selma drukt nog eens op een knop en Tony keert terug. Weer de knop. Met een knal komt er een biljart uit de lucht vallen dat Tony volledig verpulvert.)
Selma: Wat een vreemde knopjes allemaal. (Monsigny, de hoteldetective, komt binnen.) OH!
Monsigny: Inderdaad jongedame. Ik kwam op het geluid af en wat zien ik? Een kamermeisje dat onze floor manager vermoordt via de oude en toch wel heel clichématige truc van het vallende biljart. Verklaring?
Selma: Ik….
Monsigny: Ja, dat zegt Tijl Beckand ook altijd. Zullen we eens kijken of mevrouw nog meer op haar kerfstok heeft? (Hij drukt op een knop van de afstandsbediening. Het biljart en de cocktailbar verdwijnen in het plafond, maar de whirlpool komt naar boven, met de welhaast leeggezogen Bonbonette erin.) AHA! Je hebt de satanische hoteleigenaresse Bobonette Klafthuizen gedood die dit hotel wilde opkopen om aan haar gerief te kunnen komen met Tony die jij juist op zo voortreffelijke wijze vermoord hebt. Ik weet meteen je motief: je was verliefd op Tony en kon het niet velen dat hij het deed met Bonbonette…
Selma: Maar...ik wist niet….
Monsigny: Ja, dat zegt Tijl Beckand ook altijd. Ander motief: je haatte Bonbonette, gewoon omdat zij een gedegenereerde bitch is die nooit geboren had mogen worden. Zullen we eens verder kijken? (Hij drukt op een ander knopje; de whirlpool verdwijnt en het bed klapt weer naar beneden met daarop de zwaar bebloede lijken van Jokkers en Bonitatibus.) Hmmm, what have we here? Bloedwraak omdat je niet kunt velen dat je moeder het doet met de vader van je potentiële vriendje? Jongedame, je bent mooi en gewiekst en wreed. Zeer wreed. Het zou voor je eigen bestwil zijn als ik je nu neerschoot, maar ik denk dat levenslang meer iets voor jou is, nietwaar? (Hij blaast op een fluitje. Twee agenten verschijnen.) Heren, neem deze dame mee naar het bureau. Die gaat de rest van haar leven zakjes plakken in het vrouwencelblok. (De agenten slepen Selma weg.)
Selma: (terwijl zij wordt weggesleept) Ik begrijp er niets van…
Monsigny: En ook dat zegt Tijl Beckand altijd.
Neville: (komt aangelopen) Ja, dat is waar. Het staat in zijn biografie.
Monsigny: Heb je die gelezen?
Neville: Ik ben er nog mee bezig.
Monsigny: Om lekker te gruwelen, of puur uit bewondering.
Neville: Dat laatste.
Monsigny: Zucht. (schiet Neville neer) 

Naam
	(typ de letters en cijfers over)
E-mail